NANOTECHNOLOGIA W DENTYSTYCE
(4)
WALKA Z PRÓCHNICĄ W SKALI
NANO
W tym miesiącu opiszę szczegółowiej
zastosowanie nanocząsteczek srebra w leczeniu prochnicy.
Próchnica zębów, mimo postępów
w leczeniu, jest nadal bardzo powszechna we wszystkich grupach wiekowych.
Duży problem stanowi leczenie
próchnicy wtórnej, która pojawia się na granicy wypełnienia i tkanek zęba.
Wymiana wypełnień z powodu próchnicy wtórnej jest bardzo rozpowszechniona
oraz kosztowna. Naukowcy pracują nad nowym kmpozytem, który oprócz tego,
że ma być estetyczny, odporny na żucie i ścieranie, ale także bioaktywny.
Będzie wykazywał działanie przeciwbakteryjne, oraz wspomagał remineralizację
struktury zęba wokół wypełnienia.
Obecnie stosowane są kompozyty,
które pozwalają na zachowanie więcej zdrowej tkanki zęba, niż dawniej.
Mają jednak nadal wady. System wiążący, czyli klej, który łączy kompozyt
z tkanką zęba, ulega biodegradacji. Jest niszczony i rozpuszczany kwasami
produkowanymi przez bakterie jamy ustnej. Na domiar złego, wypełnienie
kompozytowe gromadzi więcej płytki nazębnej, oraz kamienia, ponieważ jest
bardziej szorstkie niż szkliwo czy porcelana oraz metal. Występują więc
dwa problemy, akumulacja bakterii w płytce nazębnej, oraz biodegradacja
systemu spajającego, pogłębiająca się wraz ze wzrostem aktywności bakterii
na wypełnieniu.
Problemy te spowodowały,
że naukowcy sięgnęli się po nanotechnologię. System wiążący wypełnienie
połączono z nanocząsteczkami srebra, które działają przeciwbakteryjnie.
Dodatkowo włączono nanocząsteczki fosforanu wapnia, który ma silne właściwości
remineralizujące. Trwa faza badań mająca sprawdzić czy wzbogacone o te
wyżej wymienione nanocząsteczki kompozyty, oraz systemy wiążące zachowają
swe właściwości na dłuższą metę.
Pierwsze wyniki są bardzo
obiecujące. Pozostaje jeszcze zbadanie na ile te nowe materiały dentystyczne
są bezpieczne dla organizmu ludzkiego.
Działanie srebra na bakterie
jest wielowymiarowe. Błony komórkowe bakterii zawierają specjalną substancję
- mureinę. To właśnie ona przyciąga nanometal do siebie. Komórki człowieka
nie posiadają mureiny. Nanometale wchodząc w reakcję z mureiną zagłębiają
się w niej tworząc jakby dziury.
Dzięki temu procesowi bakterie
robią się bardziej wrażliwe i obumierają. Dodatkowo, srebro otaczając błonę
komórkową bakterii, przyłącza i kumuluje wokół siebie tlen. Bakterie zazwyczaj
nie są odporne na tlen, ponieważ powoduje w bakterii wstrząs oksydacyjny.
W przyszłym miesiącu opiszę
szczegółowiej, dlaczego naukowcy badają zastosowanie nanocząsteczek srebra.
|