NANOTECHNOLOGIA W DENTYSTYCE
(3)
Próby nad zastosowaniem nanotechnologii
w dentystyce zaczęły się w latach 70 tych ubiegłego stulecia. Wtedy to
po raz pierwszy do materiału kompozytowego, czyli do białych wypełnień
zębów, zaczęto dodawać nanocząsteczki tlenku krzemu. Dopiero jednak ostatnie
lata przyniosły niespotykany wcześniej przełom w tej dziedzinie.
Nanotechnologię stomatolodzy
stosują już z powodzeniem w postaci ulepszonych materiałów do wypełnień
dentystycznych.
Pierwszym nanokompozytem,
czyli białym materiałem do uzupełniania ubytków w zębach, pojawił się już
w 2002 roku nanokompozyt firmy 3M do reperacji zębów przednich i bocznych.
Firma ta okazała się pionierem w produkcji materiałów opartych o nanotechnologię.
Stworzyła m.in. światłoutwardzalny nano-jonomerowy materiał do wypełnień,
wykazujący zwiększona odporność na ścieranie. Hybrydowy, uniwersalny materiał
do wypełnień wyjątkowo odporny na zginanie i rozciąganie jest również produktem
3M.
Dużym osiągnięciem w nanotechologii
dentystycznej było też wyprodukowanie nanoceramiki kompozytowej, czyli
udoskonalonych materiałów do wypełnień kosmetycznych. Odznaczają się one
dużą wydajnością, wysoką wytrzymałością i odpornością na zginanie, co w
znacznym stopniu eliminuje kruszenie się wypełnień.
Polska ekipa naukowców opracowała
preparaty do płukania kanałów korzeniowych opartych na bazie nanocząstek
srebra i wzbogaconych w złoto.
Niedawno stosuje się nanotechnologię
w światłoutwardzalnych materiałach dentystycznych. System ten ulepsza trwałe
łącznie materiałów kompozytowych ze szkliwem i zębiną, oraz metalem i ceramiką.
|
.