POLSCY DYRYGENCI - EDMUND KAJDASZ

Edmund Kajdasz, urodzony w 1924 roku w Poznaniu już, jako dziecko śpiewał w dziecięcym poznańskim chórze radiowym. Gruntowne podstawy wokalne otrzymał zaś w chórze katedralnym prowadzonym przez prof. księdza Wacława Gieburtowskiego. Z tym chórem odbył w latach 1936-39 tournée po Niemczech i Francji, a w 1936r. chór zdobył I nagrodę na konkursie chórów katedralnych we Frankfurcie. Pierwsze lekcje dyrygentury pobierał E. Kajdasz u prof. Gieburtowskiego. W czasie okupacji młody dyrygent został wywieziony do Niemiec na roboty. W Berlinie udało mu się kontynuować naukę muzyki u prof. Józefa Kromolickiego (Polaka osiadłego w Niemczech). Po powrocie do kraju ukończył Liceum Pedagogiczne i rozpoczął pierwszą pracę, jako kapelmistrz. 

W latach 1945-46 prowadził w Poznaniu chór ZHP, który zajął I miejsce na konkursie chórów chłopięcych w Poznaniu (1946). W tym samym roku Kajdasz przeniósł się do Wrocławia podejmując prace w chórze operowym i redakcji muzycznej Polskiego Radia. Rok później zorganizował międzyszkolny chór chłopięcy przekształcony w 1948 r. w Chłopięcy Chór Polskiego Radia. Zespół ten prowadził do 1957 roku i nagrał z nim wiele audycji z pieśniami i piosenkami dla dzieci a także koncertował we Wrocławiu i na terenie całego Dolnego Śląska. 

W latach 1951-52 przebywał Kajdasz na radiowym stypendium u prof. G. Ramina w Leipziger Thomannenchor, u prof. R. Mauersbergera w Dresden Kreuzchor i u prof. H. Abendrotha w Weimarze. Studia eksternistyczne w zakresie dyrygentury odbył w PWSM we Wrocławiu u prof. A.Kopycińskiego. 

W roku 1951 chórmistrz objął funkcje kierownika artystycznego Chóru Wrocławskiej Rozgłośni P.R. i prowadził ten zespół (z przerwami) do 1989 roku. Po powrocie ze stypendium w 1952 r. założył chór chłopięcy przy Katedrze Wrocławskiej, który składał się ze 120 chłopców i 80 alumnów. Wraz z nim dał 250 koncertów. Zorganizował też Chór Dziewczęcy Polskiego Radia (1952-58), był też chórmistrzem we wrocławskich szkołach muzycznych i PWSM (późniejsza Akademia Muzyczna) we Wroclawiu. W 1962 r. stworzył przy jednej ze szkół muzycznych chór chłopięcy Wrocławskie Skowronki.

Jednak największe sukcesy artystyczne odniósł Kajdasz z zespołem Cantores Minores Vratislavienses.  Utworzył go z w 1966 roku spośród uczniów klas maturalnych Liceum Muzycznego we Wrocławiu. Nagrał z nim 20 płyt, zrealizowal wiele programów telewizyjnych, odbył bardzo wiele koncertów w kraju i za granicą (Czechosłowacja, Austria, NRD, RFN, Wielka Brytania, Francja, Włochy, Bułgaria, Turcja, Szwecja, Szwajcaria, ZSRR, Jugoslawia, Izrael, Dania). Na festiwalu w Bordeaux zespół Cantores Minores zdobył Srebrny Medal (1972). Z kolei kierownictwo nad męskim chórem kameralnym Cantilena ( 1970-77) zaowocowalo II-ą nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Polifonicznej w Arezzo. Oba kierowane przez siebie chóry: Cantores Minores i Cantilenę prezentował na comiesięcznych koncertach w cyklu Muzyka i Architektura. W tatach 1968-80 prowadził założony przez siebie Chór Dziewczęcy PR Wrocławskie Skowronki Radiowe. W latach 1971-76 kierował także chórem studenckim Uniwersytetu Wrocławskiego. 

Edmund Kajdasz dysponował niesłychaną energią i zdolnościami pedagogicznymi. W sumie prowadził 23 chóry ( w Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach, Nysie, Opolu), nagrał łącznie 40 płyt długogrających, w tym 20 z Cantores Minores Vratislavienses i 3 z chórem męskim Cantilena, 12 z chórem Polskiego Radia i 5 z chórem dziewczęcym Wrocławskie Skowronki Radiowe. Do tego należy dodać wiele nagrań pojedynczych utworów rozrzuconych na rozmaitych płytach. Zrealizował nagrania z ponad 4000 utworami muzyki chóralnej, dyrygował ponad 3000 koncertami. Specjalizował się w muzyce renesansu, ale wykonywał również kompozycje z innych epok. Za wieloletnią działalność otrzymał wiele znakomitych recenzji w kraju i za granicą. Na jego wykonaniach wzorowało się wielu dyrygentów. Otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń państwowych, regionalnych i artystycznych, m.in: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. 

Artysta zmarł w 2009 roku w Trzebnicy.
 
 
. Radosław Rzepkowski
 

ARCHIWUM FELIETONÓW

POLEĆ TEN ARTYKUŁ ZNAJOMYM Z FACEBOOKA
 


 

 


BIULETYN POLONIJNY, Postal Box 13, Montreal, Qc H3X 3T3, Canada; Tel: (514) 336-8383 fax: (514) 336-7636, 
Miesięcznik rozprowadzany bezpłatnie wśród Polonii zamieszkującej obszar Montrealu i Ottawy. Wszelkie prawa zastrzeżone.