STEROWANA REGENERACJA KOŚCI
(4)
Osteodystrakcja
Inną metodą na zwiększenie
objętości kości jest OSTEODYSTRAKCJA Inaczej zwana osteogenezą dystrakcyjną
polega na odbudowie tkanki kostnej przez jej wydłużenie, rozciągnięcie
za pomocą osteodystraktorów inaczej mówiąc rozciągaczy.
Jest to zabieg stosowany
często w ortopedii oraz ostatnio w chirurgii szczękowo-twarzowej. Metoda
ta jest znana już od 1905 roku ale powszechnie stosowana jest od lat 80tych.
Początkowo stosowano ją do wydłużania kości kończyn dolnych. Amerykański
chirurg Michael McCarthy pierwszy zastosował ją do rozciągania kości twarzoczaszki.
Osteodystrakcja polega na
nacięciu kości szczęki, umocowania do niej za pomocą śrub przyrządu rozciagającego
ze specjalnym uchwytem . Uchwyt ten mocuje się wewnątrzustnie lub czasem
przez skórę na zewnątrz twarzy, powodując stopniowe rozkręcanie ruchomych
częśni dystraktora. Po zainstalowaniu osteodystraktora potrzebny jest kilkudniowy
okres wypoczynku dla tkanek w którym następuje powolne gojenie się rany
pozabiegowej. Jeśli tkanki miękkie i okostna nie wykazują oznak stanu zapalnego,
rozpoczyna się okres aktywnego rozciągania polegający na stopniowym zozkręcaniu
śruby dystraktora. Na ogół można rozciągnąć 1 milimetr kości w ciagu 24
godzin, wyjątkowo można osiągnąć nawet ponad 2 milimetry. Okres rozciągania
uzależniony jest od rodzaju kości, średnio trwa 2 tygodnie po czym następuje
osteogeneza, czyli tworzenie pełnowartościowej kości.
Metoda ta daje ogromne mozliwości
poprawienia wytrzymałości a także odbudowy kości wyrostka zębodołowego.
Cały proces odbywa się szybko a przylegające tkanki miękkie są dodatkowo
korygowane. Z reguły zabieg taki wykonuje się w warunkach szpitalnych lub
klinikach specjalistycznych. Technika ta stale poprawia się zwiększając
doświadczenie i ekspertyzę chirurgów. Udoskonalane są wszczepy rozciągające,
rośnie miniaturyzacja śrub, poprawia się komfort pacjentów.
W następnym wydaniu Biuletynu
opiszę metodę alternatywną sterowanej regeneracji - zagęszczanie kości.
|
.