LECZENIE KANAŁOWE (6).
Poprzednim razem opisałam
jak powstaje ropień zęba i jakie daje objawy.
Oprócz ropni w tkankach okołowierzchołkowych
mogą wytwarzać się torbiele. Torbielą korzeniową nazywamy występującą w
kości szczęk zmianę patologiczną wywołaną przewlekłym zapaleniem tkanek
okołowierzchołkowych zęba. Jest to najczęściej spotykana torbiel w obrębie
twarzoczaszki.
W początkowym okresie torbiel
korzeniowa rozwija się bezobjawowo. Wykrycie jej we wczesnym etapie jest
zwykle przypadkowe podczas badania rentgenowskiego.W późniejszym etapie,
w miarę rozrastania się torbieli, może pojawić się wewnątrzustne wygórowanie
na szczęce. Postępujący zanik kości zębodołu powoduje że staje się ona
bardzo cienka i ugina się w badaniu palpacyjnym dając objaw tzw. chrzęstu
pergaminowego. Jeśli kość wokół korzenia jest mocno zniszczona można czasem
wyczuć, przez dziąsło, palcem korzeń zęba.
Rozrost torbieli w szczęce
górnej może uwypuklać dno jamy nosowej przemieszczając w górę małżowinę
nosa. Może również wywołać częściowy paraliż wargi. Torbiel w stanie zapalnym
może dawać silny ból okolic twarzoczaszki. Aby zapalenie okołowierzchołkowe
zęba przekształciło się w torbiel muszą zaistnieć specyficzne warunki.
Długotrwały, przewlekły proces zapalny powoduje stopniowe nagromadzenie
się płynu przy wierzchołku zęba. Wzrastające ciśnienie tego płynu powoduje
rozpychanie okolicznych tkanek, które z czasem wytwarzają jakby torebkę
zwaną torbielą. Jama torbieli jest wypełniona płynem. Ścianki jej są wysłane
dość grubą warstwą nabłonka. Usuwając taki ząb, usuwa się często również
i torbiel która jest mocno zrośnięta z korzeniem.
Poniżej zdjęcie usuniętego
zęba z torbielą.
Zdjęcie rentgenowskie torbieli
pokazuje jednolite przejaśnienie wokół korzenia o gładkich wyraźnych zarysach.
Korzenie zębów sąsiadujących z torbielą mogą być rozsunięte przez powiększającą
się zmianę. Obraz radiologiczny torbieli może przypominać swym wyglądem
guzy, nowotwory łagodne, lub złośliwe oraz zapalenie kości, czy choroby
ogólnoustrojowe. Ostateczną diagnozę torbieli stawia się na podstawie badania
histopatologicznego. Torbiele niewielkich rozmiarów cofają się na ogół
po leczeniu kanałowym danego zęba. Większe torbiele muszą być usunięte
chirurgicznie. Nieleczona torbiel korzeniowa rozrasta się i osiągając duże
rozmiary powoduje rozsuwanie się zębów, zniekształcenia twarzy, zaburzenia
zgryzu. W konsekwencji kość staje się podatna na złamania. Płyn wewnątrz
torbieli może ulec zropieniu. Najgroźniejszym, na szczęście rzadkim, powikłaniem
torbieli jest jej zezłośliwienie w kierunku guza lub raka.
|
.