51
FESTIWAL WRATISLAVIA CANTANS
W dniach
3-18 września odbędzie się we Wrocławiu kolejny juz 51-szy festiwal muzyki
oratoryjno-kantatowej "Wratislavia Cantans" im.A.Markowskiego. Tegoroczny
podtytuł festiwalu "Europa cantans" wiąże się niewątpliwie z faktem wyboru
Wrocławia na Europejską Stolicę Kultury (2016). Przez 2 tygodnie Wrocław
i Dolny Śląsk rozbrzmiewać będą muzyką. Zeszłoroczny jubileuszowy
50-ty festiwal przywołał reminiscencje i chęć spojrzenia wstecz
na jego historię. Cofnijmy sięzatem i przypomnijmy jakie były początki
i dalsze losy tego festiwalu.
Inicjatorem
WC był znakomity muzyk i dyrygent Andrzej Markowski (zm.1986 r.), a I-szy
inauguracyjny festiwal miał miejsce w 1966 roku. Była to znacząca data
Millenium Polski chrześcijańskiej, więc obchody 1000-lecia uzasadniały
sięgnięcie do dawnej muzyki polskiej w większości religijnej, co było trudne
do "strawienia" dla ówczesnej władzy. Inauguracyjny koncert odbył się w
Studio Polskiego Radia, gdyż nie było innej sali koncertowej w mieście.
Na lokalizacje kolejnych koncertow wybrano Kościół Garnizonowy, Aulę Leopoldina
oraz Muzeum Architektury. Ten pierwszy festiwal trwał tylko 5 dni i zamknął
się w 7 koncertach z "Wielką Mszą" c-moll W.A.Mozarta.
W pierwszych
5 edycjach wzięło udział 18 dyrygentów, 62 solistów i 22 zespoły. Szósty
festiwal stał się rekordowy. Odbyło się 11 koncertów, wystąpiło 738
wykonawców, w tym 7 dyrygentów, 22 solistów i 10 zespołów. 20-ta edycja
w 1985 roku była najdłuższa, Festiwal trwal 10 dni, wystąpiło 29
chórów i orkiestr, w tym 13 zagranicznych. W tymże roku dodano do programu
nowości: oprócz wystawienia opery "Orfeusz" Monteverdiego, odbył się koncert
muzyki flamenco oraz improwizacje na temat muzyki Bacha w katedrze św.
Jana Chrzciciela. Artystyczna formuła festiwalu stopniowo rozszerzała się.
Wielką
rolę w organizacji i rozwoju tej międzynarodowej imprezy odegrał jej wieloletni
dyrektor artystyczny - Tadeusz Strugała. Na początku przemian ustrojowych
impreza przeszła pod zarząd Ośrodka Kultury i Sztuki, a następnie powołano
Fundacje Wratislavia Cantans. W 1991 r.po raz pierwszy zabrzmiał hejnał
festiwalu z wieży wrocławskiego Ratusza, koncertom zaczęły towarzyszyć
wystawy plastyczne, a festiwal zyskał miano "muzyka i sztuki piękne".
Rozszerzenie
formuły festiwalu nie zyskało jednak powszechnej akceptacji. W 1996 r.
Wratislavia uniezależniła się od Ośrodka Kultury, stając się samodzielną
instytucją. Nastąpiło upaństwowienie tej imprezy, co w dekadzie nagminnej
prywatyzacji było czymś wyjątkowym.
W 1995
roku dyrekcje festiwalu objął Andrzej Kosendiak, który stworzył w ciągu
kilku lat prawdziwe imperium muzyczne: Narodowe Forum Muzyki, łączące Wratislavia
Cantans i Filharmonię Wrocławską. Ciało to koordynuje działalność 11 zespołów
artystycznych oraz 8 festiwali. Kierownictwo artystyczne "Wratislavii"
sprawował początkowo Paul McCreesh, a od roku 2013 Giovanni Antonini.
Na
Festiwalu muzyka rozbrzmiewa przede wszystkim w kościołach, najczęściej
w katedrze św.Marii Magdaleny mogącej pomieścic 2 tysiące słuchaczy. Inny
kościół- św.Elżbiety wyróżnia się barokowym wystrojem i świetna akustyką.
Kolejny obiekt to Kościół Uniwersytecki gdzie wystepują najczęściej zespoły
chóralne. Niekiedy koncerty odbywają sie w katedrze św.Jana Chrzciciela
oraz w Muzeum Architektury i w Ratuszu.
Od
początku lat dziewięćdziesiątych festiwal rozszerzył się poza granice Wrocławia:
w Brzegu Opolskim urządzono pierwszy turniej kontratenorów. Następnie pozyskano
kolejne miasta: Świdnicę, Lubiąż, Jelenią Górę, Lubin, Głogów, Oleśnicę.
Dyrektor artystyczny Antonini zapowiedział, że tegoroczny 51 festiwal będzie
bogatszy i bardziej zróżnicowany niż kiedykolwiek. Najwybitniejsi artyści
przyjadą by występować wspólnie z zespołami Narodowego Forum Muzyki.
Po
raz pierwszy w dziejach Festiwalu muzycy i publiczność będą mieć do dyspozycji
niedawno otwartą salę koncertową na najwyższym światowym poziomie-Narodowe
Forum Muzyki.
Wśród
wykonawców znajdą się m.in. takie nazwiska jak John Eliot Gardiner, Jordi
Savall, Andrey Boreyko czy Philippe Jaroussky.
Usłyszymy
wspaniałe dzieła Bacha, Beethovena, Mozarta, Szostakowicza i innych wielkich
twórców. Niektórym koncertom nadano malownicze tytuły: Symfonia pamięci,
W królestwie miłości i duszy, Mozart improwizujący.
|
.