CZY PROGRAM PRZEZNACZONY DLA TYMCZASOWYCH PRACOWNIKÓW Z ZAGRANICY KREUJE DRUGĄ KLASĘ SIŁY ROBOCZEJ?

Według najnowszych statystyk, liczba zagranicznych pracowników, podejmujących pracę w Kanadzie na czas określony wzrosła aż trzykrotnie w ciągu ostatniej dekady. Niestety, w dalszym ciągu słyszy się historie o zaniedbaniach ze strony pracodawców i łamaniu przez nich warunków zatrudnienia. Złe traktowanie pracownika, niezapłacone nadgodziny, nie wywiązywanie się z umów pracowniczych narzuconych przez kanadyjski wydział zatrudnienia, potrącanie przez pracodawcę tzw. "opłat za zatrudnienie" z pensji pracowników nie należą dziś do rzadkości. Tylko nieliczni pokrzywdzeni decydują się na złożenie oficjalnej skargi przeciwko swojemu pracodawcy.
Taki stan rzeczy wzbudza poważne wątpliwości co do efektywności polityki prowadzonej przez Ministerstwo ds. Migracji i Obywatelstwa Kanady. Co gorsza, cierpią na tym najbardziej solidni i wiarygodni pracodawcy, którzy do tej pory cieszyli się nienaganną opinią. 

W jakim kierunku, wobec tego, podąża polityka imigracyjna Kanady? Społeczeństwo kanadyjskie znane było zawsze ze swej gościnności i przychylności dla imigrantów napływających z całego świata. Jednakże biorąc pod uwagę doniesienia o łamaniu praw ze strony pracodawców nasuwa się pytanie, czy przypadkiem polityka w zakresie zatrudniania tymczasowych pracowników nie zmierza ku utworzeniu tzw. drugiej klasy siły roboczej, pozbawionej przywileju korzystania z praw demokratycznego uczestnictwa w życiu społeczeństwa i swobodnego wyboru miejsca pracy. 
Mogłoby się wydawać, że w chwili, kiedy wiele firm kanadyjskich boryka się z problemami kadrowymi, pole do popisu powinni mieć własnie tymczasowi pracownicy przybywajacy zza granicy. Czy naprawdę tak jest?

Liczba przybywających zagranicznych pracowników znacznie zwiększyła się w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Rząd Stevena Harpera przewiduje wzrost popytu na siłę roboczą zza granicy i w związku z tym, w ciągu ostatnich kilku tygodni, wprowadził serię zmian, mających na celu przyśpieszenie procesu sprowadzania pracowników do Kanady. 
Mając w perspektywie krótki czas oczekiwania, około 10 dni, na pozytywne rozpatrzenie wniosku o przyznanie wizy pracowniczej zagranicznemu pracownikowi, pracodawcy przyjęli ten projekt z wielkim zadowoleniem. Wciąż jednak potencjalny pracodawca musi udowodnić, że poczynił wystarczające starania aby znaleźć odpowiedniego fachowca wsród miejscowych kandydatów. 

Coraz częsciej odzywają się głosy poddające w wątpliwość czystość intencji zarówno rządu konserwatywnego, obecnie sprawującego władzę, jak i samego Ministerstwa ds. Immigracji i Obywatelstwa, a także uczciwość samych pracodawców. Nasuwa się również pytanie, czy Kanada celowo nie odstępuje od polityki zachęcajacej zagranicznych pracowników do przyjazdu do Kanady. Wielu polityków i doradców w dziedzinie polityki kadrowej uważa, że ostanie zmiany godzą nie tylko w interesy zagranicznych pracowników, ale również wpływają niekorzystnie na wizerunek samego kraju.

Zgodnie z raportem przygotowanym przez związki zawodowe, 30 pracowników przybyłych z Meksyku i Tajwanu, zatrudnionych w fabryce przetwórstwa rybnego ulokowanych było w dwóch trzy-pokojowych mieszkaniach w Wheatley, ON. żaden z nich nie śmiał złożyć oficjalnej skargi, w obawie przed utratą prawa do pracy w Kanadzie.

Praktycznie w każdym sektorze gospodarki kanadyjskiej przewidywane są znaczne niedobory w polityce kadrowej. I tak dla przykładu, przemysł informacyjny, techniczny i łączności będzie potrzebował około  106 tysięcy pracowników w ciągu najbliższych 5 lat, podczas kiedy przemysł wydobywczy aż 112 tysięcy nowych rąk do pracy przed upływem 2021 roku. Podobnie przemysł budowlany przewiduje zapotrzebowanie na około 319 tysięcy pracowników. W Albercie, z liczbą ludności szacowaną na około 3,8 miliona, będzie potrzebnych około 607 tysięcy nowych pracowników w ciągu następnych 10 lat. Wielu ekspertów jest zdania, że bez zagranicznych pracowników zatrudnianych na tymczasowe kontrakty w Kanadzie, kłopoty z zatrudnieniem będą jeszcze większe. 

W 2008 roku, w czasie największego popytu na siłę roboczą z zagranicy, blisko 191 tysięcy takich pracowników przyjechało do Kanady. W ciągu ostatniego roku, pomimo znacznego wzrostu stopy bezrobocia w skali krajowej, liczba przybyłej siły roboczej do Kanady nie zmalała, lecz wręcz przeciwnie, wzrosła. 

Stronnicy zmian w programie dla zagranicznych tymczasowych pracowników są zdania, że zmiany te mają na celu obronę interesów takich własnie pracowników. I tak, pacodawca chcący sprowadzić siłę roboczą z zagranicy będzie mógł skorzystać z dobrodziejstw takich zamian, jeśli wyrazi zgodę na rewizję ksiąg w systemie losowym, dla potwierdzenia wiarygodności jego firmy. Jeśli wykryte niedociągnięcia nie zostaną skorygowane w krótkim czasie, wówczas firma taka traci prawo do starania się o zagranicznych pracowników na okres 2 lat. 

Krytycy natomiast są zdania, ze Ottawa i rządy innych prowincji Kanady prowadziły do tej pory bardzo nieudolną politykę w zakresie kontroli firm/pracodawców i ich wiarygodności, oraz zasad egzekwowania przepisów odnośnie samego programu, w rezultacie czego pracodawcy przestali obawiać się konsekwencji wynikających z niepłacenia pracownikowi własciwych zarobków bądź też bezprawnego pobierania opłat za zatrudnianie zagranicznych pracowników w swojej firmie. 

W swojej korespondencji, osoba reprezentująca kanadyjski wydział zatrudnienia nie potwierdziła informacji o zwiększeniu funduszy, które miałyby być przeznaczone na rewizje finansowe w takich firmach. Przyznała jednak, że nastapią zmiany w samej dustrybucji funduszy w obrębie danego programu, z większym naciskiem na egzekwowanie zobowiazań ze strony pracodawcy. 

Gil McGowan, prezydent Federacji Zwiazków Zawodowych w Albercie przyznaje, że tymczasowi pracownicy zagraniczni niewątpliwie przysparzają znacznych oszczędności swoim pracodawcom. Właśnie dzięki obecności zagranicznej siły roboczej na kanadyjskim rynku pracy, wysokość zarobków nie wykazuje tendencji zwyżkowych, chociażby ze względu na inflację. 
 
 
. Maria Krajewska
 

ARCHIWUM FELIETONÓW

 


 

 


BIULETYN POLONIJNY, Postal Box 13, Montreal, Qc H3X 2T7, Canada; Tel: (514) 336-8383 fax: (514) 336-7636, 
Miesięcznik rozprowadzany bezpłatnie wśród Polonii zamieszkującej obszar Montrealu i Ottawy. Wszelkie prawa zastrzeżone.