IM
STARSZY, TYM LEPSZY
To
tytuł bardzo optymistycznej książki pary neurobiologów: prof Ernsta Poeppela
i dr Beatrice Wagner. Główna teza monografii: "Starzeję się i wciąż się
uczę - powiedział Solon, jeden z siedmiu mędrców antycznych. Zdanie to
wciąż pozostaje aktualne. Wyniki badań nad mózgiem pokazują, że nawet w
wieku stu lat możemy jeszcze się uczyć, musimy tylko postawić przed sobą
cel. Mózg nas nie zawiedzie.
Tych
celów autorzy stawiają 10: 1. Uczyć się przez całe życi. 2. Odkrywać teraźniejszość.
3. Myśleć precyzyjnie. 4. Dbać o powierzchowność. 5. Kształtować swoje
życie. 6. Zaakceptować siebie. 7. Nauczyć się dziwić. 8. Ustalić własne
kryteria. 9. Zyskać mądrość. 10. Zacząć coś nowego.
Okazuje
się, że w wieku dojrzałym ludzki mózg, choć działa wolniej, pracuje dokładniej,
a dzięki odpowiednim, prostym ćwiczeniom i właściwej diecie nigdy podeszłego
wiekiem człowieka nie zawodzi.
W ogóle
ostatnio pojawił się nowy ton w wypowiedziach o ludziach starych. Na krótko
przed abdykacją Benedykt XVI złożył wizytę w prowadzonym przez rzymską
Wspólnotę świętego Idziego domu pod nazwą "Niech żyją starsi ludzie na
wzgórzu Janikulum w pobliżu Watykanu. W wygłoszonym tam przemówieniu 86-letni
Ojciec Święty powiedział: "Przybywam do was jako biskup Rzymu. Ale
także jako starzec składający wizytę swoim równieśnikom. [
] Świadom trudności,
jakie niesie nasz wiek, chciałbm powiedzieć wam z głębokim przekonaniem:
pięknie jest być starym! W każdym wieku trzeba umieć odkryć obecność i
błogosławieństwo Pana i bogactwo, jakie on zawiera. Nie można dać się nigdy
zniewolić przez smutek! Otrzymaliśmy dar długiego życia. Życie jest piękne
także w naszym wieku, mimo pewnych dolegliwości i ograniczeń.
Nie
wypada poprawiać papieża, ale starość raczej nie jest, ale bywa piękna,
kiedy człowiek świadomie do swojej jesieni życia dojrzewa w sposób sensowny
i odpowiedzialny.
W internecie
Mali Bracia Ubogich umieścili "przepis na dobrą starość. Oto ich odowiedź
na pytanie: "Co robią osoby starsze, by zapewnić sobie dobrą starość?
"1. Wybaczają sobie i innym. Nie rozstrząsają niewykorzystanych w młodości
szans, lecz są wdzięczne za każdą obecną chwilę.
2. Koncentrują się na tym, co mogą i co mają, nie na tym, czego już nie
są w stanie dokonać i czego im brakuje. Przyjmują świat pogodnie z mądrym
dystansem.
3. Akceptują odmienność, nie zamykają się w swoich poglądach. Wciąż się
uczą, bo nie uważają, że mądrość przychodzi sama z wiekiem. Dyskusja z
nimi to przyjemność.
4. Dbają o dobre relacje z bliskimi przez całe życie. Lubią być potrzebni
i pomocni. Mimo tego, że "nikt nie ma czasu, wnuki lgną do nich chętnie,
a dla dorosłych dzieci są wciąż cennym wsparciem. Szanują przyjaciół, znajomych
i sąsiadów, dlatego samotność jest im obca.
5. Nie skarżą się na choroby, co nie znaczy, że ich nie doświadczają. Zamiast
chodzić od lekarza do lekarza, dbają o siebie od młodości, a na starość
uprawiają gimnastykę, jogę, nordic walking, wyciągają znajomych na spacery
i wycieczki.
6. Są zaradni. Niektórzy pracują do późnego wieku, bo lubią swoją pracę.
Inni na emeryturze pielęgnują swoje hobby lub odkrywają zupełnie nowe pasje
i talenty. Uważają, że "starość to "trzecia młodość, mimo że czwarte zęby.
7. Umieją zestroić wiek i swoje możliwości. Wciąż się rozwijają i uczą
od świata i od młodych.
8. Potrafią mądrze mówić i milczeć.
|
.